* آسمــــــان شــــــب *

در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا ؟!؟!

* آسمــــــان شــــــب *

در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا ؟!؟!

زحل در کنار ماه

 

 صبحگاه 25 مهر ماه هلال باریک ماه بر فراز افق شرقی آسمان غوغایی به پا می کند.

 

صبح روز ۲۵ مهر ؛ ماه منظره ی زیبایی را با قلب الاسد و

 ارباب حلقه های منظومه شمسی به نمایش می گذارد

 در آن صبحگاه ماه کمتر از ۵ در جه با زحل فاصله خواهد داشت و هرچقدر به طلوع خورشید نزدیکتر شویم

 می توانیم افزایش فاصله ی ماه تا زحل را ببینیم و در این لحظات قلب الاسد با فاصله ای کمتر از ۲.۵ درجه

 نظاره‌گر این پدیده زیباست و ارتفاع آنهااز افق شرقی به هنگام طلوع خورشید به حدود ۴۵ درجه می رسد

 و شما می توانید قلب الاسد، این ستاره ی باشکوه و آبی رنگ را به همراه همدم سبز رنگ آن را رصد کنید.

 اوج مقارنه ماه و زحل در ایران قابل مشاهده نیست اما زمان مناسب برای رصد این پدیده زیبا ،

 بلافاصله بعد از طلوع ماه در افق شرقی، حوالی ساعت ۴:۳۰ صبح روز سه شنبه ۲۵ مهر ماه است.

آبی ژرف آسمان سپیده دم آن روز با وجود این مقارنه ی زیبا و

 درخشش زحل طوق بر گردن کمی بالاتر از ماه

 و حضور ستاره هایی پرنور چون شباهنگ و شعرای شامی و ستاره های درخشان جبار و جوزا

 به اوج زیبایی خود خواهد رسید.

*****

منبع : سایت رسمی مجله ی نجــــــــــوم      

 

سفر در زمان چگونه صورت می پذیرد؟؟؟

 

یکی از جالبترین افکار بشر، ایده جابجایی در بعد زمان است .

البته اگر از یک بعد دیگر به قضیه نگاه کنیم همه ما مسافر زمان هستیم.

همین الان که شما این را میخوانید، زمان به پیش میرود و آینده به حال و حال به گذشته تبدیل میشود.

نشانه اش هم رشد موجودات است. ما بزرگ میشویم و میمیریم. پس زمان در جریان است

 آلبرت اینشتین با ارائه نظریه نسبیت خاص نشان داد که این کار از نظر تئوری شدنی است.

بر طبق این نظریه اگه شیئی به سرعت نور نزدیک شود گذشت زمان برایش آهسته تر صورت میگیرد.

 بنابراین اگر بشود با سرعت بیش از سرعت نور حرکت کرد، زمان به عقب برگردد.

 مانع اصلی این است که اگر جسمی به سرعت نور نزدیک بشود جرم نسبی ان به بینهایت میل میکند

 لذا نمی شود شتابی بیش از سرعت نور پیدا کرد. اما شاید یه روز این مشکل هم حل شود.

بر خلاف نویسنده ها و خیالپردازها که فکر میکنند سفر در زمان باید با یک ماشین انجام شود،

دانشمندان بر این عقیده هستند که اینکار به کمک یک پدیده طبیعی صورت میگیرد.

در این خصوص سه پدیده مد نظر است:

سیاهچاله های دوار، کرم چاله ها و ریسمانهای کیهانی.

 

 سیاهچاله ها: اگر یه ستاره چند برابر خورشید باشد و همه سوختش را بسوزاند،

از انجا که یک نیروی جاذبه قوی دارد لذا جرم خودش در خودش فشرده میشود و

یک حفره سیاه رنگ مثل یه قیف درست میکند که نیروی جاذبه فوق العاده زیادی دارد

طوری که حتی نور هم نمیتواند از ان فرار کند. 

 اما این حفره ها بر دو نوع هستد. یه نوعشان نمی چرخند لذا انتهای قیف یک نقطه است.

 در انجا هر جسمی که به حفره مکش شده باشه نابود میشود.

 اما یه نوع دیگر سیاهچاله نوعی است که در حال دوران است

 و برا همین ته قیف یه قاعده داره که به شکل حلقه اس.

مثل یک قیف واقعی است که تهش باز است.

همین نوع سیاهچاله است که میتواند سکوی پرتاب به آینده یا گذشته باشد.

 انتهای قیف به یک قیف دیگر به اسم سفیدچاله میرسد که درست عکس ان عمل میکند.

 یعنی هر جسمی را به شدت به بیرون پرتاب میکند.

از همین جاست که میتوانیم پا به زمانها و جهان های دیگر بگذاریم.

 

کرم چاله : یک سکوی دیگر گذر از زمان است که میتواند

 در عرض چند ساعت ما را چندین سال نوری جابجا کند.

                                                          

فرض کنید دو نفر دو طرف یک ملافه رو گرفته اند و میکشند.

 اگر یک توپ تنیس بر روی ملافه قرار دهیم یک انحنا در سطح ملافه به سمت توپ ایجاد می شه

اگر یک تیله به روی این ملافه قرار دهیم به سمت چاله ای که ان توپ ایجاد کرده است میرود.

 این نظر اینشتین است که کرات آسمانی در فضا و زمان انحنا ایجاد میکنند؛

 درست مثل همان توپ روی ملافه.

 حالا اگه فرض کنیم فضا به صورت یک لایه دوبعدی روی یه محور تا شده باشد

 و بین نیمه بالا و پایین آن خالی باشد و دو جرم هم اندازه در قسمت بالا و پایین مقابل هم قرار گیرد،

 آن وقت حفره ای که هر دو ایجاد میکنند میتواند به همدیگر رسیده و ایجاد یک تونل کند.

 مثل این که یک میانبر در زمان و مکان ایجاد شده باشد.

 به این تونل میگویند کرم چاله این امید است که یک کهکشانی

 که ظاهرا میلیونها سال نوری دور از ماست،

از راه یک همچین تونلی فقط چند هزار کیلومتر دور از ما باشد. در اصل میشود گفت کرم چاله

 تونل ارتباطی بین یک سیاهچاله و یه سفیدچاله است

 و میتواند بین جهان های موازی ارتباط برقرار کند

و در نتیجه به همان ترتیب میتواند ما را در زمان جابجا کند.

 

آخرین راه سفر در زمان ریسمانهای کیهانی است.

 طبق این نظریه یک سری رشته هایی به ضخامت یه اتم

در فضا وجود دارند که کل جهان را پوشش میدهند و تحت فشار خیلی زیادی هستند.

اینها هم یه نیروی جاذبه خیلی قوی دارند که هر جسمی را سرعت میدهند

و چون مرزهای فضا زمان را مغشوش میکند

 لذا میشود از انها برای گذر از زمان استفاده کرد.

                                                           

      

 حالا اینها رو گفتیم ولی چند اشکال در این کار است !!!

 اول اینکه اصلا نفس تئوری سفر در زمان یک پارادوکس است. پارادوکس یا محال نما

یعنی چیزی که نقض کننده(نقیض) خودش در درونش است.

 یک مثال :اگه خدا میتواند هر کاری را انجام دهد

    پس آیا میتواند سنگی درست کند که خودش هم نتواند تکانش دهد؟

 این یک پارادکس است چون اگر بگوییم آری پس انوقت با اینکه خدا هرکاری را میتواند

 انجام دهد متناقض است

و اگر بگوییم نه باز هم همان میشود یعنی خدا هر کاری را نمیتواند انجام دهد.

یک مثال دیگر این است که اگر من در زمان به عقب برگردم ,

به تاریخی که هنوز بدنیا نیامده بودم

 پس چطور میتوانم انجا باشم. یا مثلا اگر برگردم و پدربزرگ خودم را بکشم

پس من چطور بوجود اومده ام؟

 

یک راه حل که برای این مشکل پیدا شده است،

نظریه جهانهای موازی است.

طبق این نظریه امکان دارد چندین جهان وجود داشته باشد که مشابه جهان ماست

 اما ترتیب وقایع در انها فرق میکند.

پس وقتی به عقب برمیگردیم در یک جهان دیگر وجود داریم نه در جهانی که در ان هستیم.

 طبق این نظریه بینهایت جهان موازی وجود دارد و ما هر دستکاری که در گذشته انجام بدهیم

 یک جهان جدید پدید می آید.

 

*****

 منبع :  آســمان شـــب ایـــــــران      

 


سبزی کاری در فضا

 

 مرکز "تحقیقات کشاورزی تگزاس "اقدام به تولید نوعی کاهو

 در محفظه های مخصوص و در شرایطی مشابه با ماه و مریخ کرده است .

 در این مرکز و در پروژه ای با نام "ظرف  سالاد"که  وزارت هوا و فضا ایالات متحده 

مجری آن است, محققین در جستجوی راههایی  هستند تا بتوانند

 در شرایطی خاص و مشابه با آنچه در خارج از جو زمین حاکم است , 

دست به کشت  سبزیجات بزنند.


 
 دو مساله که بر اهمیت این اقدام می افزاید یکی میل طبیعی و سیری ناپذیر انسان
 
به کشف جهان لایتناهی است و دیگری نیاز حیاتی آدمی به غذا .
 
درآخرین سفر فضایی که شش ماه  به طول انجامید, مواد غذایی توسط یک شاتل
 
به ایستگاه فضایی حمل شدو حدود 200 نوع غذای مختلف از گوشت مرغ گرفته
 
تا انواع دسر  بصورت خمیرمانند در تیوپهایی همچون تیوپ خمیر دندان
 
 دراختیارفضانوردان قرار گرفت.
 
 اما برای آن دسته ازفضا نوردانی که برای مدتهای طولانی تری در فضا به سر می برند,
 
این امکان که بتوانند خود غذای خود راتهیه کنند و از
 
 تازگی آن لذت ببرند ,از اهمیت ویژه ای برخوردار است .
 
این مطلب هم از نقطه نظر روانشناسی و هم از دیدگاه علم تغذیه مورد توجه قرار گرفته  است .
 
 در واقع به جرات باید گفت فرستادن انسان به کرات دیگر
 
 از دردسر کمتری برخوردار است تا تا یافتن راهی برای رشد سبزیجات در فضا.
 
برای مثال هیچگونه فشاری درجو ماه وجود ندارد
 
(چیزی که  برای ایجاد ابر و بارش باران الزامی است),میزان جاذبه آن
 
تنها یک ششم جاذبه زمین است ,یک روز آن تقریبا برابر است
 
 با سی روز زمینی و یک شب آن معادل دوهفته شب زمینی
 
بعلاوه فاقد کربن لازم برای انجام عمل فتو سنتز می باشد.
 
 
 
  مریخ بر خلاف ماه اتمسفری د ارد که 95 در صد آن حاوی دی اکسید کربن
 
 و فشار اتمسفری آن یک صدم فشار زمین است و با آنکه یک روز مریخی
 
 اندکی بیش از 24 ساعت است نور کافی برای رشد گیاها ن فراهم نمی کند.
 
به همین علت دانشمندان مجبور به ساختن محفظه هایی هستند که شرایطی مشابه
 
 آنچه برا ی رشد گیاهان لازم است را بتوانند در آن محفظه ها ایجاد کنند ,
 
از قبیل  فشار مناسب ,کربن  و  سایر مواد لازم برای صورت گرفتن عملیات فتوسنتز.
 
 
 البته تحقیقات نشان می دهد گیاهان در فشار پایین بهتر رشد می کنند.
 
مزیت این مساله این است که مواد کمتری مورداستفاده قرارمی گیرد ودرنتیجه
 
هزینه های کمتری دربرخواهد داشت.اما ایجاد شرایطی که گیاهان بتوانند
 
در فشار پایین رشد کنند نیز کار دشواری است.در چنین سیستمی هوا باید
 
 در طول روز بتدریج ومعادل 1.5 درصد حجم محفظه ها وارد آنها شود.
 
همین طور گاز اتیلن تاثیر بسزایی در رشد گیاهان دارد.
 
براساس تحقیقات  صورت گرفته گیاهان  شب هنگام (و نیز دردوره های تاریکی)
 
 درفشار پایین  گاز اتیلن کمتری تولید می کنند و کربو هیدرات کمتری را
 
مورد استفاده قرار می دهند که این مساله باعث می شود تا برگهای پهن تری
 
در گیاهان ایجاد شود .این آزمایش در کاهو به طور مثال  نتایج خیلی خوبی داشته است.
 
همچنین گیاهان هم در تولید اکسیژن و هم در کاهش دی اکسید کربن نقش دارند
 
دو عاملی که برای حیات انسانها لازم و ضروری است .
 
 این محفظه ها را می توان در سطح ماه و مریخ هم مورد استفاده قرار داد
 
و کمبود نور در سطح این دو سیاره را با ذخیره سازی انرژی نورانی
 
و استفاده از آن را در مواقع ضروری جبران نمود .
 
 
*****
 
 
 

تصویر حیرت انگیز مدارگرد شناسایی مریخ

 

مدارگرد شناسایی مریخ یا MRO: Mars Reconnaissance Orbiter

اسفند سال قبل پس از سفری ۷ ماهه به سیاره سرخ رسید و از مهر امسال

 در همین روزها فعالیتهای علمی خود را آغاز می‌کند.

 اکنون مدت کوتاهی است که فضاپیما در مدار اصلی خود به دور مریخ قرار گرفته است؛

مداری تقریبا دایره ای به ارتفاع ۲۵۰ تا ۳۱۵ کیلومتر و با زاویه ای نسبت به استوا که

 کاوشگر می‌تواند نواحی مختلف مریخ را با مجموعه‌ای بی‌نظیر از

ابزارهای عکسبردای و طیف سنجی خود، حداقل به مدت ۲ سال، زیر نظر بگیرد.

 

 نمای نزدیک تری بخشی از تصویر که مریخ‌نورد و ردپای آن را نشان می‌دهد.

 پس از چند عکس اولیه که از بلافاصله پس از قرار گیری در مدار زیمن از دره مارینر گرفته شد،

 نخستین هدف جالب توجه مدارگرد گودالی بود که یک پیک دیگر زمین در کنار آن قرار دارد. 

 وقتی به لبه چپ دهانه در تصویر MRO دقت کنید نقطه تیره رنگی درست بر فراز

 دیواره دهانه پیداست که مریخ نورد آپورتونیتی (فرصت) به قطر حدود ۲ متر است.

حتی با کمی دقت ردپای مریخ‌نورد نیز در مسیری که به سوی دهانه می آمده  است

 روی سطح شنی و هموار این بخش ار فلات نصف النهار مریخ پیداست.

 مریخ نورد نزدیک به سه سال است که در این منطقه پرسه می‌زند و بیش از ۹ کیلومتر را

برای بازدید از اهداف خود و رسیده به دهانه بزرگ ویکتوریا پیموده است.

 

 

 نمای مدارگرد از گودال ۸۰۰ متری ویکتوریا. مریخ‌نورد فرصت با دایره سفید پیداست.

 

در حال حاضر علاوه بر MRO سه فضاپیمای دیگر به دور مریخ می‌گردند

 و چشم از این سیاره برنمی‌دارند:‌

 مارس اکسپرس (سریع السیر مریخ)، ادیسه مریخ، و نقشه بردار سراسر مریخ

 که قدیمی تر از همه آنهاست و از سال ۱۳۷۶ در مدار مریخ قرار گرفته است.

 در میان این کاروان مدارگردهای مریخی، MRO تیزبین ترین است و با این توان تفکیک

 و با توجه به داشتن رادار نفوذ کننده به درون مریخ باید در انتظار دوران تازه ای

 در اکتشافات مداری سیاره سرخ باشیم.

 

  تصویر مدارگرد شناسایی مریخ را با منظره گودال ویکتو از دید مریخ‌نورد آپورتونیتی (فرصت) مقایسه کنید.

 

*****

منبع : سایت رسمی مجله ی نجوم 

 

 

عکس تلسکوپ فضائی هابل

 

 تلسکوپ فضائی هابل :

 ابزاری که در 16 سال گذشته درک ما را از کیهان به طرز عجیبی متحول کرده است.

*****

عکس از آسمان پـــارس